Να μαι ξανά εδώ λοιπόν! Πίσω στην πρωτεύουσα. Στην πόλη που άλλοι δεν αντέχουν χωρίς αυτή και άλλοι δεν αντέχουν να ζουν σε αυτή. Το μόνο σίγουρο είναι πως όταν κάποιος επιστρέφει στην Αθήνα, μία φράση δεν θα μπορούσε ποτέ να πει: "Επιστροφή στην φύση"...
Μετά από ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο καλοκαίρι για εμένα, και μετά από μία έντονη επαφή μου με την φύση, μπορώ να πω πως η επιστροφή μου στην Αθήνα με κάνει να προσγειωθώ κάπως απότομα μιας και μου είχε γίνει συνήθεια τον τελευταίο μήνα η ύπαρξη της φύσης γύρω μου και έλειψη του γνωστού αθηναϊκού χάους. Και μιας και μιλάμε για χάος, ήρθε η ώρα να σχολιάσω κάποια πραματάκια που συνέβησαν αυτό το διάστημα που δεν είχατε την χαρά (λέμε τώρα) να με διαβάζετε...
Το τέλος του blog troktiko
Γύρισα από τις διακοπές και βρήκα το γνωστό σε όλους μας troktiko να έχει σταματήσει την λειτουργία του, λόγω της δολοφονίας του Σωκράτη Γκιόλια, του δημιουργού του troktikou απ' ότι έχω καταλάβει. Λοιπόν, εγώ το troktiko το διάβαζα καθημερινά. Ήταν για μένα το νούμερο 1 μέσο ενημέρωσης. Λόγω της αμεσότητάς του και λόγω του ότι έβγαζε και ειδήσης που στην τηλεόραση πολλές φορές γινόντουσαν γαργάρα. Από κει και πέρα δεν πιστεύω πως το troktiko ήταν εντελώς καθαρό. Άλλωστε είναι γνωστό ότι δεν αναρτούσε όλα όσα στέλνανε οι αναγνώστες. Αυτό το ξέρω και από προσωπική πείρα, αφού 2 φορές που επέλεξα να στείλω καταγγελία (και τις 2 τις έχω γράψει στο blog μου), ποτέ δεν δημοσιεύτηκαν! Άρα φαίνεται πως στις καταγγελίες υπήρχε κάποιου είδους λογοκρισία. Μάλιστα την μία την έστειλα 3 φορές με διαφορετικό τρόπο, άρα δεν πιστεύω και τις 3 απλά να μην την πρόσεξαν. Για να τα λέμε όλα όμως, έχουν υπάρξει και άλλες 3 φορές όπου έχουν δημοσιοποιήσει σχόλιο μου, το οποίο όμως δεν ήταν καταγγελία ή κάτι τέτοιο. Τον Σωκράτη Γκιόλια δεν τον γνώριζα πριν την δολοφονία του, όμως έχω ακούσει διάφορα γι' αυτόν. Όπως ότι ήταν παλιός συνεργάτης του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ότι είχε σχέση με υποθέσεις ντόπινγκ στον αθλητισμό και ότι είχε ακροδεξιές απόψεις. Δεν ξέρω τι είδους παιχνίδια έπαιζε μέσω του blog που είχε δημιουργήσει, όμως το μόνο σίγουρο είναι πως όταν αφαιρείς το δικαίωμα της ζωής από κάποιον που απλά είχε ελευθερία λόγου και έλεγε ότι ήθελε, τότε αυτομάτως λέγεσαι φασίστας. Ότι μηνύματα και ότι απόψεις και να περνούσε μέσα από το troktiko, όλοι αυτοί που το παίζουν επαναστάτες θα έπρεπε να μάχονται για το δικαίωμα κάποιου να λέει ότι θέλει, ακόμα και αυτού που έχει εντελώς διαφορετικές απόψεις από αυτούς! Αυτή η "Σέχτα Επαναστατών" λοιπόν είναι προφανές ότι πρόκειται για φασιστάκια του κερατά. Νομίζω και οι πέτρες το έχουν καταλάβει πλέον. Τώρα το θέμα είναι να μάθουμε και κατά πόσο πρόκειται για αρρωστημένα μυαλά που πήραν την προτοβουλία να φτιάξουν αυτή την οργάνωση, ή αν πρόκειται για ένα κομμάτι του συστήματος που οι ανώτεροι, ξέρετε αυτοί που κάνουν κουμάντο σε όλα, έχουν δημιουργήσει μία δήθεν τρομοκρατική οργάνωση για να σκοτώνουν όσους επιλέγουν ότι πρέπει να φεύγουν από την μέση. Όταν λοιπόν αυτές οι τρομοκρατικές οργανώσεις είναι δημιουργήματα της εξουσίας και όχι δημιουργήματα των πολέμιων της εξουσίας, τότε καταλαβαίνετε πόσο επικίνδυνα είναι τα πράματα και για τι είδους χούντα μιλάμε. Εύχομαι οι ελεύθερες φωνές του διαδικτύου (που είναι οι μόνες που ακόμα διατηρούνται και δεν έχουν βρει τον τρόπο να τις φιμώσουν ολοκληρωτικά) να παραμείνουν δυνατές και να μην τα παρατήσουν τόσο εύκολα όπως το troktiko.
Εκτός και αν το troktiko δεν ήταν μία ελεύθερη φωνή αλλά κάτι άλλο....
Εξελίξεις στον Παναθηναϊκό
Όταν τελείωσε η σεζόν, είχα πει πως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται 3-4 καλές προσθήκες για να είναι υπερπλήρης. Αρχικά χρειαζόταν έναν παίκτη πρώτης γραμμής ως αντικαταστάτη του Σαλπιγγίδη στα δεξιά της επίθεσης. Ο Γκοβού για μένα είναι μία ιδανική λύση και θεωρώ πως αυτή η θέση καλύφθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Επίσης θεωρώ πως έπρεπε να αποκτηθούν 2 κεντρικοί αμυντικοί εκ των οποίων ο ένας τουλάχιστον να είναι πρωτοκλασάτος. Αποκτήθηκε ο Μπουμσόνγκ τον οποίο εγώ τον θεωρώ πολύ καλό για τα ελληνικά δεδομένα αλλά θεωρώ πως πρέπει να αποκτηθεί άλλος ένας, λιγότερο γκαφατζής, μιας και λένε πως ο Μπουμσόνγκ την γκάφα την έχει συχνή. Από κει και πέρα χρειαζόμασταν μία ελπιδοφόρα λύση στα αριστερά της άμυνας σαν εναλλακτική του Σπυρόπουλου. Δεν ξέρω αν ο Γιώργος Ιωαννίδης είναι μία τέτοια λύση. Θα φανεί στο μέλλον. Τέλος με την φυγή του Ρουκάβινα φαίνεται πως χρειαζόμαστε έναν επιθετικό, o οποίος φυσικά δεν θα είναι παίκτης πρώτης γραμμής, αλλά θα πρέπει να είναι μία αξιόπιστη λύση για όταν δεν θα παίζει ο Σισέ. Γενικά πιστεύω πως η ομάδα, από άποψη υλικού, έχει μεγάλες προοπτικές και θα πρέπει όλοι να το καταλάβουν και να μην μιζεριάσουν. Εϊναι ευκαιρία να γίνει η υπέρβαση γιατί δεν θυμάμαι άλλη χρονιά να έχουν μαζευτεί τόσοι πολλοί σπουδαίοι παίκτες στην ομάδα την ίδια χρονική στιγμή. Υπάρχουν Σισέ, Γκοβού, Λέτο, Νίνης, Ζιλμπέρτο, Μπουμσόνγκ αλλά και άλλοι παίκτες που μπορούν άνετα να κάνουν την διαφορά σε ένα ματς όπως οι Καραγκούνης, Κατσουράνης, Σεϊταρίδης (ειδικά αν γίνει όπως ήταν παλιά). Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα για τον προπονητή. Αν ο Νιόπλιας καταφέρει να εκμεταλευτεί το ταλέντο και την προσωπικότητα των παικτών του, τότε θα πετύχει μεγάλα πράματα. Για μένα τώρα θα κριθεί η αξία του.
Θα τα δούμε όλα σε περίπου ένα μήνα που θα αρχίσουν και τα επίσημα ματς, ασχέτως αν για κάποιους έχουν αρχίσει εδώ και κάτι βδομάδες...
Αυτά είναι 2 από τα πράματα που μου ήρθαν να σχολιάσω σχετικά με όσα έχουν γίνει αυτές τις μέρες που έλειπα. Τώρα θα γράφω ξανά πιο συχνά. Όχι και πολύ πιο συχνά βέβαια μην φανταστείτε.
Καλώς σας ξαναβρήκα λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου