Πιστεύω πως ήταν πολύ σωστή η απόφασή του την δεδομένη χρονική στιγμή να αποχωρήσει, αφού φαίνεται πως ο κύκλος του είχε κλείσει. Η Εθνική ανέβηκε, όχι ένα σκαλί, αλλά πολλά σκαλιά πιο πάνω από αυτό που ήταν, όταν την ανέλαβε ο Γερμανός προπονητής. Είχε φτάσει όμως σε ένα σημείο πλέον που δεν φαινόταν να μπορεί να κάνει επιπλέον βήματα με την τακτική του Ρεχάγκελ. Γι' αυτό πιστεύω πως πλέον χρειάζεται κάτι καινούριο η ομάδα αυτή...
Όσον αφορά το Μουντιάλ, πιστεύω πως τελικά η πρόκριση κρίθηκε στην πρώτη αγωνιστική με τον Νότιο Κορέα, όπου κατά την γνώμη μου δεν είμασταν τόσο τραγικοί όσο παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ, αλλά απλώς δεν είμασταν και καλοί και μας έκατσαν 2 φάσεις στο ξεκίνημα των 2 ημιχρόνων, που προήλθαν από λάθη και απροσεξίες δικιές μας. Αν είχε βάλει γκολ ο Τοροσίδης σε εκείνη την ευκαιρία στο ξεκίνημα του αγώνα με την Κορέα, τότε τα πράματα τώρα θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Όμως τελικά θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι που καταφέραμε και διεκδικήσαμε την πρόκριση μέχρι τέλους και δεν αποκλειστήκαμε από τα πρώτα 2 ματς! Αυτό και μόνο είναι επιτυχία...
Αυτό που καταλογίζω στον Ρεχάγκελ είναι οι επιλογή του να αφήσει τον Κυργιάκο έξω στο πρώτο ματς, αλλά και οι επιλογές του στο ματς με την Αργεντινή όπου έδειξε ότι το φοβήθηκε περισσότερο απ' όσο έπρεπε. Όταν ξέρεις ότι η Κορέα νικάει την Νιγηρία με 2-1 δεν βγάζεις τον Καραγκούνη για να βάλεις τον Σπυρόπουλο! Ο Καραγκούνης ήταν από τους λίγους που θα μπορούσαν να απειλήσουν μπροστά, αν τον βγάλεις λοιπόν οφείλεις να τον αντικαταστήσεις με επιθετικογενή παίκτη και όχι με έναν ακόμα αμυντικογενή, την ώρα που έχεις ήδη 4 (!) καθαρά σέντερ μπακ! Επίσης όταν βρίσκεσαι στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου και είσαι στο 0-0 εσύ ενώ η Κορέα συνεχίζει να είναι μπροστά (άρα θέλεις μόνο νίκη), τότε εφόσον σου τραυματίζεται ο Τοροσίδης που επίσης είναι από τους λίγους που θα μπορούσαν να τρέξουν και να κάνουν κάτι μπροστά (αν και αμυντικός), τότε το θεωρώ καταδίκη της ομάδας να τον αντικαθιστάς με τον Πατσατζόγλου, την ώρα που έχεις παίκτες όπως ο Σαλπιγγίδης, ο Γκέκας, ο Χαριστέας που θα μπορούσες να τους βάλεις μπροστά μπας και κάνουν κάτι. Με το να προσπαθείς να διατηρήσεις το 0-0, την ώρα που με αυτό το σκορ αποκλείνεσαι, τότε είναι σαν να έχεις αποδεχτεί τον αποκλεισμό σου...
Τέλος πάντων, αυτό ήταν μία κριτική σχετικά με τις επιλογές του στο Μουντιάλ. Πέρα από αυτά πιστεύω πως ο Ρεχάγκελ είναι ο ευεργέτης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όταν ήρθε (το 2002 νομίζω) η Ελλάδα είχε ως μεγαλύτερες επιτυχίες της μία συμμετοχή στο EURO 1980 (δεν πέτυχε ούτε ένα γκολ εκεί) και μία συμμετοχή στο Mundial 1994 (ούτε εκεί πέτυχε γκολ, αντίθετα έφαγε 10 γκολ σε 3 ματς). Αυτές ήταν όλες κι όλες οι επιτυχίες ώσπου ήρθε ο Γερμανός και στα 8 χρόνια παρουσίας του μετράμε τα εξής:
1. Νίκη μέσα στην Ισπανία με 0-1
2. Πρόκριση στο EURO 2004 με εντυπωσιακό σερί νικών στον προκριματικό όμιλο που θα ζήλευε κάθε μεγάλη ομάδα
3. Πρώτο γκολ σε EURO
4. Πρώτη νίκη σε EURO
5. Πρώτη πρόκριση από όμιλο του EURO
6. ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ EURO!!! (Κέρδισε 2 (!) φορές μέσα στην ίδια διοργάνωση την οικοδέσποινα Πορτογαλία που ήταν και ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, κέρδισε και την Γαλλία που ήταν η προηγούμενη πρωταθλήτρια Ευρώπης)
7. Υψηλή θέση της Ελλάδας στην παγκόσμια κατάταξη
8. Πρόκριση στο Mundial 2010
9. Πρώτο γκολ σε Mundial
10. Πρώτη νίκη σε Mundial
Για όλα αυτά τα πράματα θα είμαστε όλοι ευγνώμωνες στον Ότο Ρεχάγκελ και θα του χρωστάμε αιώνια. Ότι κριτική και αν κάνουμε, αυτά που πρόσφερε και πέτυχε δεν διαγράφονται και δεν συγκρίνονται με τίποτα. Απλώς πιστεύω πως πλέον η Εθνική πρέπει να αλλάξει ταυτότητα, να γίνει ίσως πιο επιθετική ομάδα, αφού ότι είχε να πάρει από την αμυντική τακτική το πήρε. Τώρα χρειάζεται ανανέωση...
Ότο, σ'ευχαριστούμε για τις στιγμές που μας πρόσφερες, όπως η παρακάτω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου