Ο ΔΑΠίτης του ΤΕΙ Λαμίας

Σε ένα ΤΕΙ της επαρχίας, όπως είναι το ΤΕΙ Λαμίας, όπου ο φοιτητικός κόσμος είναι μικρός και οι φάτσες είναι όλες λίγο πολύ γνωστές, μπορείς πιο εύκολα να διακρίνεις έναν απλό φοιτητή, από έναν ΔΑΠίτη. Δείτε τα 10 χαρακτηριστικά που μας βοηθάνε να κάνουμε αυτή την διάκριση, σύμφωνα με το πως εγώ τους έχω παρατηρήσει...

1. Ένας ΔΑΠίτης που σέβεται τον εαυτό του είναι σχεδόν πάντα στο ΤΕΙ και δεν κοπροσκυλιάζει σπίτι του, όπως οι υπόλοιποι αναίσθητοι φοιτητές. Αυτό το κάνει με σκοπό να κάθεται στον τιμημένο πάγκο της ΔΑΠάρας, για να μην τολμήσει κανένας "αλήτης" να καταστρέψει το υπερπολίτιμο για το ΤΕΙ έργο της αφισοκόλλησης που με τόσο κόπο, ιδρώτα (και δημόσιο χρήμα ε) κατόρθωσαν να μας προσφέρουν σε εμάς όλους τους απλούς φοιτητές που μας ανοίγει η καρδιά κάθε πρωί που βλέπουμε αυτό το όμορφο και στολισμένο ΤΕΙ στο μπλε το χρώμα να μας λέει "όσο βαθιά και αν είναι τα νερά, εσύ δεν είσαι μόνος" και άλλα τέτοια όμορφα που μας σβήνουν μια για πάντα το άγχος που είχαμε αρχικά, γιατί τώρα ξέρουμε πως η ΔΑΠ είναι ο φύλακας άγγελος μας κι έτσι με χαμόγελο μπαίνουμε στις αίθουσες και παρακολουθούμε το μάθημα μας.

2. Ο ΔΑΠίτης του ΤΕΙ Λαμίας πατάει μόνο σε εργαστήρια, ενώ στις θεωρίες, τους βλέπεις 1 με 2 φορές το εξάμηνο στο κάθε μάθημα, όπου πατάνε για να κόψουν κίνηση και όχι φυσικά για να ασχοληθούν με το μάθημα. Θα τους δείς συχνά να μπαινοβγαίνουν από αίθουσες και εργαστήρια, αλλά σε ώρες που δεν γίνεται κάποιο μάθημα. Το πιάσατε έτσι; Αν ναι πείτε μου κι εμένα γιατί εγώ δεν το έπιασα...

3. Καθώς είσαι στο γνωστό διάδρομο του ΤΕΙ και βλέπεις γύρω σου κόσμο να περπατάει, άλλοι αριστερά, άλλοι δεξιά, για να ξεχωρίσεις ποιοί από αυτούς είναι ΔΑΠίτες, αρκεί να προσέξεις την ταχήτητα του περπατήματος, την διάρκεια του χαιρετισμού, το ΑΝ θα χαιρετίσουν, και το ΠΩΣ θα χαιρετίσουν κάποιον γνωστό. Ο Δαπίτης λοιπόν περπατάει στον διάδρομο πάντα βιαστικά, γιατί πάντα έχει κάποια δουλειά να κάνει (ξέρετε να κολλήσει καμία αφήσα, να γλύψει κανένα καθηγητή, τα γνωστά χρήσιμα για την κοινωνία που κάνουν οι παρατάξεις). Γι' αυτό και ο χαιρετισμός του δεν κρατάει ΠΟΤΕ πάνω από 15-20 δευτερόλεπτα. Επίσης ο χαιρετισμός που χαρακτηρίζει τον ΔΑΠίτη είναι το "τι κάνεις αγορίνα μου;", εναλλακτικά χρησιμοποιείται και το "αγόρι μου". Τέλος ένας ΔΑΠίτης δεν υπάρχει περίπτωση να δει κάποιον γνωστό (ή έστω μία γνωστή φάτσα που κάτι να του θυμίζει βρε αδερφέ) και να μην τον χαιρετίσει με τον γνωστό άκρως φιλικό τρόπο, προτείνοντας του να πάνε για καφεδάκι σαν 2 καλά φιλαράκια (που ΔΕΝ είναι).

4. Αν είσαι καινούριος στη σχολή και σε βοηθήσει κάποιος να γραφτείς (στην σχολή) ή να βρεις κάποια αίθουσα ή σε οτιδήποτε τέλος πάντων και μετά σου προσφέρει το κινητό του με σκοπό να σου δώσει και επιπλέον βοήθεια στο μέλλον για ότι χρειαστείς, τότε θα πρέπει να ξέρεις οτι είναι θέμα χρόνου να σου προτείνει το "φιλικό" καφεδάκι που λέγαμε και πιο πάνω και στην συνέχεια να σε "βοηθήσει" να γραφτείς (στην ΔΑΠ αυτή τη φορά!).

5. Έναν ΔΑΠίτη μπορεί να τον δεις να κάθεται να μιλάει με οποιονδήποτε φοιτητή βρει μπροστά του με την ίδια άνεση που θα μιλούσε στην παρέα του, ειδικά αν βρισκόμαστε σε μήνες όπως ο Απρίλης και ο Μάης. Σε αυτές τις ανοιξιάτικες εποχές, οι ΔΑΠίτες πατάνε όλο και περισσότερο στην λέσχη, μιλάνε με όλο και περισσότερους άσχετους και γενικά αποκτούν μία πολύ έντονη κοινωνικότητα! Γενικά ένας ΔΑΠίτης που σέβεται τον εαυτό του έχει και κοινωνικότητα και λέγειν και άνεση στο να γνωρίζει καινούρια άτομα και γενικά νιώθει σαν αρχηγός στον χώρο του ΤΕΙ.

6. Όταν κάποιος γράφεται στην ΔΑΠ και αφού χωθεί, καθιερωθεί και αφομοιώσει το όλο σύστημα, σιγά σιγά αρχίζει να γίνεται πιο φουσκωτός. Από κει που ήταν ένα μικρόσωμο αγοράκι, ξαφνικά ανοίγουν οι πλάτες του, ψηλώνει και φουσκώνει στα χέρια. Για σκεφτείτε όσοι είστε από το ΤΕΙ Λαμίας κάποια άτομα πως ήταν όταν πρωτο-μπήκαν στην σχολή και πως είναι τώρα.

7. Αλλαγή περπατήματος. Γίνεται πιο μάγκικο με το πέρασμα των εξαμήνων, καθώς ως ΔΑΠίτης νιώθεις οτι ΕΣΥ κάνεις κουμάντο σε αυτή τη σχολή κι έτσι αποκτάς μία αυτοπεποίθηση που την εκφράζεις άθελα σου και με το περπάτημα το οποίο κάνει το σώμα σου να πηγαίνει αριστερά-δεξιά σε κάθε σου βήμα με τα χέρια σου να αναδεικνύουν πιο έντονα αυτό το περπάτημα του στυλ "εδώ κάνω ότι γουστάρω εγώ". Επίσης φοράνε χαμηλοκάβαλα τζινάκια. (όχι δεν έχω κάτι με τα χαμηλοκάβαλα τζινάκια, απλά έχω παρατηρήσει οτι είναι χαρακτηριτικό τους).
"
8. Φασιστική ιδεολογία. Αν συζητήσεις μαζί τους για πολιτικά θα ακούσεις συχνά ατάκες του στυλ "μία χούντα θα μας σώσει", "ο Έλληνας θέλει τον μπαμπούλα του, καλά μας έκανε ο Παπαδόπουλος".
Εθνικιστική-ρατσιστική ιδεολογία. Εκφράζεται με ατάκες όπως "οι Έλληνες πρέπει να συσπειρωθούμε", "οι Αλβανοί και οι Πακιστανοί φταίνει για την εγκληματικότητα".
Νεοδημοκρατική ιδεολογία. Αυτή εκφράζεται πάντα με πολύ πλάγιο τρόπο γιατί αν τολμήσει κανείς και εκφραστεί ανοιχτά υπέρ της ΝΔ θα του πετάξουνε γιαούρτια, γι' αυτό και δεν παραδέχονται το αυτονόητο, οτι δηλαδή η ΔΑΠ είναι η παράτηξη της ΝΔ.

9. Άλλο χαρακτηριστικό είναι οτι μιλάνε συχνά στο αυτί ενός συντρόφου τους. Λένε πολλά μυστικά τα παιδιά μας. Αυτό γίνεται πάντα με αγκαλιά γύρω από το σβέρκο του ατόμου στο οποίο θα μιλήσουν και στη συνέχεια του μιλάνε πάντα κοντά στο αυτί, ψυθιριστά και με πολύ συνομοτικό βλέμμα!
10. Σκίσιμο αφισών. Όταν θέλουν να σκίσουν αφίσες της ΠΑΣΠ ή της ΠΚΣ αυτό θα γίνει πάντα κατόπιν ομαδικής δουλειάς και συνεργασίας, γιατί άλλωστε τα παιδιά αυτά πάντα είναι υπέρ του ομαδικού πνεύματος και του δημοκρατικού βεβαίως. Αν λοιπόν παρατηρήσεις να συνεννοούνται έντονα και μυστικά μεταξύ τους και μετά τους δεις να πηγαίνουν ανα μικρές ομάδες (2-3 ατόμων) προς διαφορετικές κατευθύνσεις, τότε να ξέρεις οτι ετοιμάζονται να σκίσουν αφίσες! Συνήθως διασκορπίζονται στις διάφορες εισόδους του ΤΕΙ και μένουν κάποιοι μόνοι τους που ανενόχλητοι κάνουν την (πολίτιμη) δουλειά του σκισίματος, όντας προστατευμένοι από τους υπολοίπους. Σημειώνουμε οτι τέτοιες ενέργεις γίνονται συνήθως σε πολύ πρωινές ώρες ή σε πολύ απογευματινές ώρες μετά τις 6, αφού είναι γνωστό άλλωστε το πόσο κότες είναι στην πραγματικότητα και γι' αυτό τα κάνουν όλα στα κρυφά και ποτέ μόνοι τους!

Όλα αυτά βέβαια που έγραψα δεν αφορούν όλους του ΔΑΠίτες, αλλά αφορούν αυτούς που είναι χωμένοι για τα καλά στο όλο σύστημα της λαμογιάς, του γλυψίματος και της ρουφιανιάς. Επίσης δεν αφορά μόνο την παράταξη της ΔΑΠ, αλλά αφορά όλες τις παρατάξεις των οποίων η τακτική είναι όμοια και φυσικά δεν θα μπορούσα να αγιοποιήσω καμία παράταξη από αυτές που προσπαθούν να μας περάσουν τις θέσεις των κομμάτων τους και να μας κάνουν άτομα χωρίς δική μας σκέψη και κρίση. Ο λόγος που αναφέρομαι μόνο στην ΔΑΠ είναι επειδή στο συγκεκριμένο ΤΕΙ επικρατεί η ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΣ ΔΑΠ και δεν τολμάει κανείς να κολλήσει αφίσα άλλης παράταξης (περα από πολύ μεμονωμένες περιπτώσεις).

Όλο αυτό που συμβαίνει είναι τόσο αστείο, όσο και θλιβερό για όλους μας...